လီနတ္သားႏွင့္နီနတ္သား

လီနတ္သားႏွင့္နီနတ္သား႐ို႕သည္ မၾကာမၾကာ ျငင္းခုန္ခိုက္ရန္ပြားေလ့ဟိ၏။ တရက္ေသာအခါ နီနတ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္၏အတိုင္းအဆမဲ့ ပူျပင္းေသာေရာင္ျခည္ျဖင့္ ဤကမၻာႀကီးအား ေျခာက္သိြလားေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္သည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆိုလိုက္၏။ လီနတ္သားကလည္း အယွံဳးမခံ ကၽြႏ္ုပ္၏ တန္ခိုးႀကီးမားေသာ လီမုန္းတိုင္းျဖင့္ သင္၏ပူျပင္းေျခာက္သြိမႈကို စိုစြပ္ေသာ မိုးရာသီအျဖစ္ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္သည္ဟု တုန္႔ျပန္ျငင္းဆန္လိုက္၏။

၄င္းအျငင္းပြားမႈအနားမွ ႏြားေက်ာင္းသားတဦးသည္ ၀တ္႐ံုခ်ံဳထည္ထူထူတခု၀တ္လွ်က္ ျဖတ္လာ၏။ ထိုအခါ နီနတ္သားမွ “အေဆြလီနတ္သား သင္၏တန္ခိုးႀကီးမားေသာလီအားျဖင့္ ႏြားေက်ာင္းသားခ်ံဳထားေသာ ၀တ္႐ံုကို ခၽြတ္ပစ္ႏိုင္ပါမည္လား။ အကယ္၍ ၀တ္႐ံုကိုကြင္းလံုးကၽြတ္ မခၽြတ္ျပႏိုင္လွ်င္၊ အကၽြႏ္ုပ္ခၽြတ္ျပႏိုင္ပါ၏။” ဟု ၿပိဳင္ဆိုင္ေျပာဆိုလိုက္၏။

“အေဆြနီနတ္သား အလြန္လြယ္လွပါ၏၊ ေစာင့္ၾကည္နီပါ” ဟုေျပာၿပီး လီနတ္သားသည္ သူ၏ပါးေဂ်ာင္တြင္းထဲက လီကိုအစြမ္းကုန္မႈတ္ထုတ္လိုက္၏။ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ တျဖည္းျဖည္းခ်မ္းလာ၏။ သူ၀တ္႐ံုထူထူအား တင္းက်ပ္ေအာင္း စည္း႐ံုထားလိုက္၏။ တျဖည္းျဖည္းျပင္းထန္စြာ လီတိုက္လာေသာအခါ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ လီကြယ္ရာေတာင္ေစာင္းနား၌ ကြယ္လွ်က္နားခိုနီ၏။ ၀တ္႐ံုကိုလည္း ကၽြတ္မထြက္ရေအာင္ တင္းက်ပ္စြာ ထပ္၀တ္ထားလိုက္၏။

“အေဆြ လီနတ္သား ေအတခါ အကၽြႏ္ုပ္အလွည္ျဖစ္ပါ၏။ ေစာင့္ၾကည့္နီပါ” ဟု ေျပာဆိုၿပီး နီနတ္သားသည္ သူ၏နီေရာင္ျခည္ကို တျဖည္းျဖည္းထုတ္လႊတ္လိုက္၏။ ႏြားေက်ာင္းသားလည္း တျဖည္းျဖည္းပူအိုက္လာ၏။ ထိုေနာက္ သူ၏ ခ်ံဳထည္၀တ္႐ံုကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး အရိပ္ေကာင္္းေသာ ကုဣိယ္ပင္ႀကီးေအာက္သို႔ ၀င္ထိုင္ လိုက္၏။

“ျမင္ယင့္လား အေဆြလီနတ္သား။ ႏြားေက်ာင္းသား ၀တ္႐ံုခၽြတ္လို႔ ကုဣိယ္ပင္ေအာက္ ၀င္ထိုင္နီရပါ၏။” ဟု ရယ္ေျပာလိုက္၏။

“ပူး……၀ူး……၀ူး…” လီနတ္သားသည္ သူ၏ပါးေဂ်ာင္တြင္းထဲမွလီကို မႈတ္လႊတ္လိုက္၏။

စိမ္းလမ္းေသာ၊ ရႊီ၀ါေရာင္သန္းစျပဳနီေသာ စပါးခင္းမ်ားသို႔ လွမ္းၾကည့္လွ်က္ “ အို…အလြန္လွပေသာ

၀ါကၽြတ္လရာသီ မဟုတ္ပါလား။” ႏြားေက်ာင္းသား တအံ့တၾသေျပာလိုက္မိ၏။

ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔စြာ ဆြဲေဆာင္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးေပၚလစီျဖစ္၏။

Aesop fables
ဘာသာျပန္
ခိုင္ျမသိန္း (ေခ်ာင္းသာႀကီး)
Glada Hudik (Sweden)