တခုေသာေဆာင္ရာသီ၌ လယ္သမားႀကီးတဦးသည္ အလြန္ခ်မ္းအီးနီေသာ ရီခဲျပင္ထက္၌ ခြီလွ်က္၀ပ္နီေသာ ႃမြီငယ္တေကာင္အားတြိ႔လီ၏။ လယ္သမားႀကီးသည္ အလြန္သနားဂ႐ုနာ သက္ေရာက္လာၿပီး ႃမြီကိုေကာက္ယူကာ သူ၏အႏြီးထည္ေဆာင္း၀တ္အက်ႌအိပ္မွာ ထည့္ထားလိုက္၏။
လယ္သမားႀကီးကိုယ္ခႏၶာ၏ ႏြီးေထြးမႈ၊ ေဆာင္း၀တ္အက်ႌ၏ လီလံုမႈမ်ားေၾကာင့္ ႃမြီငယ္သည္ ျပန္လည္သက္၀င္လႈပ္ယွားလာ၏။ ႃမြီ႐ို႔၏သဘာ၀အေလွ်ာက္ လယ္သမားႀကီးအား ေပါက္ကိုက္လိုက္၏။ လယ္သမားႀကီး၏ ကိုယ္ခႏၶာတခုလံုး အဆိပ္ျပန္႔၀င္၍ ခ်က္ခ်င္ညိဳမဲ့လာ၏။ လယ္သမားႀကီးသည္ အလြန္ေၾကာက္စိတ္၀င္လာၿပီး သူ၏ထြက္သက္ႏွင့္အတူ ‘ရန္သူကို ခါးဗိုက္မွာထည့္၍ သနားဂ႐ုနာသက္မိျခင္းသည္ အလြန္မိုက္မဲလီစြ၊ မွားလီစြ’ ဟု ေအာ္ဟစ္ျမည္တြန္လ်က္ ေၾကာက္ႀကီးသာန္ဖက္က်ကာ ဘ၀တပါးသို႔ ေျပာင္းလားရလီ၏။
Aesop fable
ဘာသာျပန္
ခိုင္ျမသိန္း (ေခ်ာင္းသာႀကီး)
(Glada Hudik)
No comments:
Post a Comment