ျပာပင္ႀကီးႏွင့္ လမံပင္မ်ား

ခက္မငါးျဖာႏွင့္အလြန္ျပည့္စံုေသာ ျပာပင္ႀကီးတပင္သည္ ျမစ္ကမ္းနားတခု၌ဟိ၏။ အရိပ္ေကာင္း၍ ျမစ္ေၾကာတေလွ်ာက္ လားလာၾကေသာခရီးသည္မ်ားအတြက္ နားခိုစရာဇရပ္သဖြယ္ျဖစ္နီ၏။ က်ီးငွက္မ်ားသည္လည္း တေသာင္းေသာင္းတဖ်ဖ် ခိုနားၾက၏။ အလြန္သာယာစဖြယ္ ျဖစ္လွ်က္ဟိ၏။

ထိုျပာပင္ႀကီးႏွင္မနီးမ၀ီး ျမစ္ကမ္းပါးဟိျပင္ျဖဴတခုမွာ လမံပင္မ်ားေပါက္ေရာက္နီၾက၏။ မိုးႀကီးလီျပင္းတိုက္လာတိုင္း လမံပင္မ်ားသည္ တခ်ဲခ်ဲ ၀မ္းနည္းႄကီြကြဲေသာ သာျခင္းသံျဖင့္

ၿမီးႀကီး၀ပ္လုမတတ္ ျဖစ္ၾကရကုန္၏။ ထို႔အျဖစ္အပ်က္ကို နိစိုင္ရက္ဆက္ျမင္တြိနီရေသာ ျပာပင္ႀကီးသည္ လမံပင္မ်ားအတြက္ အလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ၏။

“အကၽြႏႈ္ပ္ကား အလြန္ကံေကာင္းေသာ သစ္ပင္တပင္ျဖစ္ရပါ၏။ မိုးဒါဏ္လီဒါဏ္ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံႏုိင္ပါ၏။ မိုးႀကီးလီျပင္တိုက္လာတိုင္း သာယာေသာသာျခင္းသံကိုရာ သီဆိုတတ္ပါ၏။ မည္သည့္မိုးႀကီးမုန္တိုင္းကမွ် အကၽြႏ္ႈပ္အားဒုကၡမပီးႏုိုင္ပါ။” ဟု ျပာပင္ႀကီးသည္ လမံပင္မ်ားအား မာနေထာင္၀င့္၀ါ၍ ေျပာလိုက္၏။
ျပာပင္ႀကီး၏ ၀င့္၀ါေသာစကားသံကို နားေထာင္နီယင္း လမံပင္မ်ားသည္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားလာၾက၏။ ေတာင္အရပ္မွ ေကာင္းခင္တခုလံုးညိဳမဲလွ်က္ မုန္တိုင္းတိုက္ရန္ အားယူနီ၏။ မိုးရိပ္ခဲႀကီးမ်ား တလိပ္လိပ္တက္လာၾက၏။ တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားၾကားမွ လွ်ပ္စစ္မ်ားျပနီ၏။ ျဖားရီမ်ား တျဖည္းျဖည္း ျမင့္တက္လာ၏။ နီညိဳဳလာသည္ႏွင့္အမွ် မုန္တိုင္းသည္ျပင္းသထက္ျပင္းထန္လာ၏။ ႀကီးမားထြားက်စ္ေသာ ျပာပင္ႀကီးသည္ မတုန္မလႈပ္ မားမားရပ္လွ်က္ မုန္တိုင္ႀကီးအား ၾကံ့ၾကံ့ခံနီ၏။ သို႔ေသာ္ ညသန္းေခါင္ယံေရာက္ေသာအခါ မိုးသည္းထန္စြာရြာခ်သည့္ဒါဏ္၊ ျဖားရီတိုက္စားမႈဒါဏ္ႏွင့္ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ လီမုန္တိုင္းဒါဏ္ေၾကာင့္ ျပာပင္ႀကီး၏အျမစ္မ်ား ကုတ္ခ်ိပ္မထားႏိုင္ဘဲ ျမစ္သို႔ဘုန္းဘုန္းလဲက်လားရလီ၏။

လီမုန္တိုင္းႀကီးၿငိမ္သက္လားေသာအခါ လမံပင္မ်ားသည္ သူ႐ို႕၏ တခ်ဲခ်ဲ၀မ္းနည္းႄကြီကြဲေသာ သာျခင္းကိုဆက္ဆိုလွ်က္ “အေဆြျပာပင္ႀကီး သင္ကားစစ္ယွံဳးေသာတိုက္ပြဲ၌ က်ဆံုးလားရေသာ စစ္သူႀကီးတဦးႏွင့္တူပါ၏။ စစ္ပြဲလည္းယွံဳး သင္လည္းဆံုးရပါ၏။” ဟု သနားေသာလီသံျဖင့္ ေျပာၾကလီ၏။

မိမိကိုယ္ကိုေဂါင္းမာသည္ဟု ယူဆမႈသည္ ႀကီးမားေသာအင္အားတခုအျဖစ္ျမင္ရေသာ္လည္း ဆံုးခန္းတိုင္ဖို႔ကား အလြန္ယွားပါးပါ၏။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသိမ္မြိေသာ နည္းပရိယာယ္သည္ ဆံုးခန္းတိုင္၍ က်ဆံုးမႈအလြန္နည္းပါး၏။

Aesop Fables
ဘာသာျပန္
ခိုင္ျမသိန္း (ေခ်ာင္းသာႀကီး)
Glada Hudik